The Mysterious Balloon - Marathi

Welcome to interactive presentation, created with Publuu. Enjoy the reading!

Marathi

रह�यमय फु गा

�वशाल आ�ण भीम हे दोन �म� �यां�या �जवलग �म� सागरसाठ� एका

सर�ाइझ पाट�ची योजना आखतात—पण �मता आ�ण �हॉ�ूमचा धडा

वाटेत येतो! ते जे�हा फु गे फु गवतात, एक यो�य के क �नवडतात आ�ण

हसतात ते�हा �यांना कळते क� �व�ान आ�ण मै�ीम�ये गो�ी �कती सामावू

शकतात. आ�य�, �शकणं आ�ण कायमची मै�ी यांची मजेदार गो�!

भारतीय �ौ�ोिगक� सं�थान जोधपुर

Indian Institute of Technology Jodhpur

�न�म�ती आ�ण �काशन

भारतीय �ौ�ोिगक� सं�थान जोधपुर

‘खेल खेल मे �व�ान’ �टोर�बु�स �सर�ज मजेदार आ�ण रोमांचक कथां�ारे

�व�ान, तं��ान, अ�भयां��क� आ�ण ग�णत (STEM) संक�पना �जवंत

करते. ��येक गो� अशा प�तीने तयार के ली आहे क� ती मुलांम�ये �ज�ासा

�नमा�ण करते, �च�क�सक �वचारांना �ो�साहन देते आ�ण �यांना STEM

संक�पना आप�ा रोज�या आयु�यात कशा वापर�ा जातात हे शोधायला

मदत करते.

रह�यमय फु गा

खेल खेल म� �व�ान

Dr Tonisha Guin

�वशाल, भीम आ�ण सागर हे चांगले �म� होते. एके �दवशी,

सागरचा वाढ�दवस फ�त दोन �दवसांवर येऊन ठे पलेला

असताना, �वशाल�या डो�यात �या�यासाठ� सर�ाइझ बथ�डे

पाट�ची एक छान क�पना आली.

तो खूप उ�सा�हत झाला आ�ण �याने �वचार के ला, “चला,

सागरसाठ� सर�ाइझ बथ�डे पाट� क�या! मी भीमलाही

बोलावीन. सागर �याला पा�न खूप आनंदी होईल.”

मोठा डबा आ�ण सागरसाठ� �या�या नावाचा एक खास मग भेट

�हणून घेतला.

"ते �नघणार इत�यात, �वशालने एक मोठा �ास घेतला आ�ण

ओरडला, “अरे नाही! आपण तर के क �वसरलो!' भीम हसला

आ�ण �हणाला, 'काळजी क� नकोस. इथेच जवळ एक नवीन

के क शॉप उघडलं आहे."

ते के क शॉप कडे चालत जात असताना, �वशालने भीमला

�वचारलं, “आपण के क �कती मोठा �यायचा?'"

भीमने �णभर �वचार के ला आ�ण �हणाला, “आप�ा

�तघांसाठ� १ �कलोचा के क पुरेल.”

�वशालने �या�या आईचा फोन घेतला आ�ण भीमला फोन क�न

सागरसाठ� सर�ाइझ बथ�डे पाट�ची क�पना सां�गतली. मदतीला

नेहमी तयार असलेला भीम लगेचच �हणाला, “हे तर खूप छान

आहे! चला, आपण तयार� सु� क�या!”

�स�या �दवशी, भीम आ�ण �वशाल भीम�या आईसोबत

बाजारात गेले. �तथे �यांनी सजावटीसाठ� फु गे, कु क�जचा एक

रह�यमय फु गा

�वशाल, भीम आ�ण सागर हे चांगले �म� होते. एके �दवशी,

सागरचा वाढ�दवस फ�त दोन �दवसांवर येऊन ठे पलेला

असताना, �वशाल�या डो�यात �या�यासाठ� सर�ाइझ बथ�डे

पाट�ची एक छान क�पना आली.

तो खूप उ�सा�हत झाला आ�ण �याने �वचार के ला, “चला,

सागरसाठ� सर�ाइझ बथ�डे पाट� क�या! मी भीमलाही

बोलावीन. सागर �याला पा�न खूप आनंदी होईल.”

मोठा डबा आ�ण सागरसाठ� �या�या नावाचा एक खास मग भेट

�हणून घेतला.

"ते �नघणार इत�यात, �वशालने एक मोठा �ास घेतला आ�ण

ओरडला, “अरे नाही! आपण तर के क �वसरलो!' भीम हसला

आ�ण �हणाला, 'काळजी क� नकोस. इथेच जवळ एक नवीन

के क शॉप उघडलं आहे."

ते के क शॉप कडे चालत जात असताना, �वशालने भीमला

�वचारलं, “आपण के क �कती मोठा �यायचा?'"

भीमने �णभर �वचार के ला आ�ण �हणाला, “आप�ा

�तघांसाठ� १ �कलोचा के क पुरेल.”

�वशालने �या�या आईचा फोन घेतला आ�ण भीमला फोन क�न

सागरसाठ� सर�ाइझ बथ�डे पाट�ची क�पना सां�गतली. मदतीला

नेहमी तयार असलेला भीम लगेचच �हणाला, “हे तर खूप छान

आहे! चला, आपण तयार� सु� क�या!”

�स�या �दवशी, भीम आ�ण �वशाल भीम�या आईसोबत

बाजारात गेले. �तथे �यांनी सजावटीसाठ� फु गे, कु क�जचा एक

रह�यमय फु गा

�वशालचे डोळे �व�फारले. तो �हणाला, "आ�ण जर १ �कलोचा

के क असेल, तर आप�ाला ��येकाला �कती तुकडे

�मळतील?"

भीम हसला आ�ण �हणाला, "आपण के क कसा कापतो यावर

ते अवलंबून आहे. पण एक सोपा माग� आहे. प�हले तो दोन

भागांम�ये कापा, मग ��येक भागाचे दोन तुकडे करा, आ�ण

शेवटी �या ��येक तुक�ाचे तीन भाग करा. �हणजे आप�ाला

बरोबर १२ तुकडे �मळतील!"

�वशाल खूप रोमां�चत झाला. "अगदी उ�म! चला �तथे जाऊन

ऑड�र क�या!" �यांनी सागरचे नाव �ल�हलेला चॉकलेट के क

ऑड�र के ला.

सर�ाइझ बथ�डे पाट�चा �दवस आला. �वशाल रंगीबेरंगी फु �यांनी

खोली सजव�यात ��त होता, तर भीम �या�या आईसोबत

�कानातून के क आणायला गेला. �वशालने एक फु गा उचलला

आ�ण �यात हवा भ� लागला. तेव�ात, सागर आत आला.

�वशाल एकदम �त�ध झाला आ�ण डेकोरेशन लपव�याचा

�य�न क� लागला.

"सर�ाइझ…! अरे नाही नाही, थांब अजून नाही! ... हाय,

सागर!" �वशाल घाब�न थांबला.

काय� (टा�क)

तु�ही या के कचे बारा समान तुकडे क� शकता का?

सागरने �या�या भुवया उं चाव�ा आ�ण �हणाला "तू हे काय

करतोयेस �वशाल?"

�वशाल पटकन सांभाळत �हणाला "अरे, मी फ�त हे तपासत

आहे �क हे फु गे �कती मोठे होऊ शकतात!"

सागर उ�साहात �हणाला, "अरे �कती म�त! चल आपण एक�

क�न बघू!"

�वशालने फु �यात हवा फुं कायला सु�वात के ली, आ�ण सागरने

�याला वेळ�च थांबवले. "हे बघ, हा बलून मोठा होत चालला

आहे."

�वशालचे डोळे �व�फारले. तो �हणाला, "आ�ण जर १ �कलोचा

के क असेल, तर आप�ाला ��येकाला �कती तुकडे

�मळतील?"

भीम हसला आ�ण �हणाला, "आपण के क कसा कापतो यावर

ते अवलंबून आहे. पण एक सोपा माग� आहे. प�हले तो दोन

भागांम�ये कापा, मग ��येक भागाचे दोन तुकडे करा, आ�ण

शेवटी �या ��येक तुक�ाचे तीन भाग करा. �हणजे आप�ाला

बरोबर १२ तुकडे �मळतील!"

�वशाल खूप रोमां�चत झाला. "अगदी उ�म! चला �तथे जाऊन

ऑड�र क�या!" �यांनी सागरचे नाव �ल�हलेला चॉकलेट के क

ऑड�र के ला.

सर�ाइझ बथ�डे पाट�चा �दवस आला. �वशाल रंगीबेरंगी फु �यांनी

खोली सजव�यात ��त होता, तर भीम �या�या आईसोबत

�कानातून के क आणायला गेला. �वशालने एक फु गा उचलला

आ�ण �यात हवा भ� लागला. तेव�ात, सागर आत आला.

�वशाल एकदम �त�ध झाला आ�ण डेकोरेशन लपव�याचा

�य�न क� लागला.

"सर�ाइझ…! अरे नाही नाही, थांब अजून नाही! ... हाय,

सागर!" �वशाल घाब�न थांबला.

काय� (टा�क)

तु�ही या के कचे बारा समान तुकडे क� शकता का?

सागरने �या�या भुवया उं चाव�ा आ�ण �हणाला "तू हे काय

करतोयेस �वशाल?"

�वशाल पटकन सांभाळत �हणाला "अरे, मी फ�त हे तपासत

आहे �क हे फु गे �कती मोठे होऊ शकतात!"

सागर उ�साहात �हणाला, "अरे �कती म�त! चल आपण एक�

क�न बघू!"

�वशालने फु �यात हवा फुं कायला सु�वात के ली, आ�ण सागरने

�याला वेळ�च थांबवले. "हे बघ, हा बलून मोठा होत चालला

आहे."

�वशालने मान हलवली. "हो! आपण जसजशी जा�त हवा

फुं कतोय, तसतसा हा बलून जा�त जागा घेत आहे!"

�वशाल हवा भरत रा�हला, आ�ण अचानक POP! असा आवाज

झाला. फु गा जोरात फु टला आ�ण �वशालने मागे उड� मारली.

सागर हसला. "बघ, जे�हा तु�ही ‘�मता’ ओलांडता, ते�हा

असंच घडतं!"

मला सांगा, तु�ही दोघे काय करत होतात?"

�वशाल उ�साहाने �हणाला, “सागर आ�ण मी फु गा फु गवत होतो

आ�ण फु ट�यापूव� तो �कती मोठा होऊ शकतो याची चाचणी

घेत होतो!” भीमचे डोळे मोठे झाले.

�यांनी वेगवेग�या आकाराचे फु गे वाप�न पा�हले. फु ट�यापूव�

काही फु गे मोठे झाले, तर काही आकाराने लहान रा�हले!

भीम �हणाला, "हे फु गे मला आप�ा शाळे �या पा�या�या

टा�यांवर�ल �क�पाची (�ोजे�टची) आठवण क�न देतात.

पा�याची टाक� जसं पाणी साठवून ठे वते, तसं फु गा हवा ध�न

ठे वतो!"

सागर हसला आ�ण �हणाला, "अगदी बरोबर! फु गा फु ट�यापूव�

तो फ�त काही �माणातच हवा ध� शकतो, जसं एखा�ा टाक�त

पाणी भ�न वा� लाग�यापूव� तेवढेच पाणी ध� शकते."

�वशालचे डोळे चमकले. "अरे! यालाच आपण �मता �क�वा

आकारमान �हणतो - एखादी व�तू जा�तीत जा�त �कती मा�ा

मावू शकते."

सागर पुढे �हणाला, "बरोबर! आ�ण स�या फु �यात हवेचे �माण

�क�वा टाक�तील पा�याचे �माण तेच घनफळ (�हॉ�ूम) आहे -

�हणजेच �या व�तूने �ापलेली जागा."

�वशालने मान हलवली आ�ण �हणाला, "�मता �हणजे ती

सामावून घेऊ शकणार� एकू ण मा�ा आ�ण घनफळ �हणजे

आपण आतापय�त आत �कती मा�ा ठे वली आहे!"

भीमने के ककडे पा�हले आ�ण �हणाला, "आ�ण के क �जतका

मोठा, �ततका जा�त घनफळ (�हॉ�ूम) - कारण तो जा�त

तेव�ात, भीम के क घेऊन आत येतो. "इथे एवढा आवाज काय

आहे? सागर, तू इथे असायला नको होतास! हे तु�यासाठ�

सर�ाइझ होतं!"

सागर हसला, "मी आत आलो आ�ण �वशालला फु गे फु गवतांना

पा�हलं. सर�ाइझची काळजी क� नका, चला �दवस ए�जॉय

क�या."

भीमने के क खाली ठे वला आ�ण �हणाला, "होय! पण आधी

�वशालने मान हलवली. "हो! आपण जसजशी जा�त हवा

फुं कतोय, तसतसा हा बलून जा�त जागा घेत आहे!"

�वशाल हवा भरत रा�हला, आ�ण अचानक POP! असा आवाज

झाला. फु गा जोरात फु टला आ�ण �वशालने मागे उड� मारली.

सागर हसला. "बघ, जे�हा तु�ही ‘�मता’ ओलांडता, ते�हा

असंच घडतं!"

मला सांगा, तु�ही दोघे काय करत होतात?"

�वशाल उ�साहाने �हणाला, “सागर आ�ण मी फु गा फु गवत होतो

आ�ण फु ट�यापूव� तो �कती मोठा होऊ शकतो याची चाचणी

घेत होतो!” भीमचे डोळे मोठे झाले.

�यांनी वेगवेग�या आकाराचे फु गे वाप�न पा�हले. फु ट�यापूव�

काही फु गे मोठे झाले, तर काही आकाराने लहान रा�हले!

भीम �हणाला, "हे फु गे मला आप�ा शाळे �या पा�या�या

टा�यांवर�ल �क�पाची (�ोजे�टची) आठवण क�न देतात.

पा�याची टाक� जसं पाणी साठवून ठे वते, तसं फु गा हवा ध�न

ठे वतो!"

सागर हसला आ�ण �हणाला, "अगदी बरोबर! फु गा फु ट�यापूव�

तो फ�त काही �माणातच हवा ध� शकतो, जसं एखा�ा टाक�त

पाणी भ�न वा� लाग�यापूव� तेवढेच पाणी ध� शकते."

�वशालचे डोळे चमकले. "अरे! यालाच आपण �मता �क�वा

आकारमान �हणतो - एखादी व�तू जा�तीत जा�त �कती मा�ा

मावू शकते."

सागर पुढे �हणाला, "बरोबर! आ�ण स�या फु �यात हवेचे �माण

�क�वा टाक�तील पा�याचे �माण तेच घनफळ (�हॉ�ूम) आहे -

�हणजेच �या व�तूने �ापलेली जागा."

�वशालने मान हलवली आ�ण �हणाला, "�मता �हणजे ती

सामावून घेऊ शकणार� एकू ण मा�ा आ�ण घनफळ �हणजे

आपण आतापय�त आत �कती मा�ा ठे वली आहे!"

भीमने के ककडे पा�हले आ�ण �हणाला, "आ�ण के क �जतका

मोठा, �ततका जा�त घनफळ (�हॉ�ूम) - कारण तो जा�त

तेव�ात, भीम के क घेऊन आत येतो. "इथे एवढा आवाज काय

आहे? सागर, तू इथे असायला नको होतास! हे तु�यासाठ�

सर�ाइझ होतं!"

सागर हसला, "मी आत आलो आ�ण �वशालला फु गे फु गवतांना

पा�हलं. सर�ाइझची काळजी क� नका, चला �दवस ए�जॉय

क�या."

भीमने के क खाली ठे वला आ�ण �हणाला, "होय! पण आधी

जागा �ापतो! मोठे कं टेनर जा�त मा�ा साठवू शकतात, पण ते

जा�त भ� नयेत, याची काळजी आपण घेतली पा�हजे!"

�तघेही �म� एक� हसले, �यांना �यां�या छो�ाशा साहसाचा

�कती आनंद झाला, हे जाणवले. �यांनी लगेच खोली सजवली,

बॉ�समधून के क काढला आ�ण सगळ�कडे फु गे लावले.

के क काप�याची वेळ झाली. सागरने काळजीपूव�क के क कापला

आ�ण लवकरच ते सव�जण के कचा आनंद घेऊ लागले.

�वशाल�या चेह�यावर अचानक एक खोडकर भाव आला. "अरे

सागर, मला खा�ी आहे क� मी माझा फु गा तु�यापे�ा मोठा

उडवू शकतो!"

सागर हसला. "हा हा! तू पु�हा चालू झालास! पण ल�ात ठे व,

ते पूण�पणे �कती हवा धारण क� शकते, �यावर अवलंबून

आहे!"

भीम सु�ा �हणाला, “मीही सामील होईन.”

ते पु�हा फु गे फ़ु गवू लागले आ�ण �याचा आनंद घेऊ लागले.

�वशालचा फु गा अ�धका�धक गोलाकार होत गेला - जोपय�त तो

‘POP!’ असा आवाज झाला आ�ण सगळे हसायला लागले.

सागरने �याचा फु गा वर धरला, अजूनही तो पूण�पणे फु गलेला

होता. "मी ही फे र� �ज�क�ासारखा �दसतोय!" परंतु भरपूर

के क खा��ानंतर, भीम फु �यात हवा भर�यासाठ� धडपडत

होता.

�वशाल हसला. "ठ�क आहे, तू यावेळ� �ज�कलास, सागर!"

जागा �ापतो! मोठे कं टेनर जा�त मा�ा साठवू शकतात, पण ते

जा�त भ� नयेत, याची काळजी आपण घेतली पा�हजे!"

�तघेही �म� एक� हसले, �यांना �यां�या छो�ाशा साहसाचा

�कती आनंद झाला, हे जाणवले. �यांनी लगेच खोली सजवली,

बॉ�समधून के क काढला आ�ण सगळ�कडे फु गे लावले.

के क काप�याची वेळ झाली. सागरने काळजीपूव�क के क कापला

आ�ण लवकरच ते सव�जण के कचा आनंद घेऊ लागले.

�वशाल�या चेह�यावर अचानक एक खोडकर भाव आला. "अरे

सागर, मला खा�ी आहे क� मी माझा फु गा तु�यापे�ा मोठा

उडवू शकतो!"

सागर हसला. "हा हा! तू पु�हा चालू झालास! पण ल�ात ठे व,

ते पूण�पणे �कती हवा धारण क� शकते, �यावर अवलंबून

आहे!"

भीम सु�ा �हणाला, “मीही सामील होईन.”

ते पु�हा फु गे फ़ु गवू लागले आ�ण �याचा आनंद घेऊ लागले.

�वशालचा फु गा अ�धका�धक गोलाकार होत गेला - जोपय�त तो

‘POP!’ असा आवाज झाला आ�ण सगळे हसायला लागले.

सागरने �याचा फु गा वर धरला, अजूनही तो पूण�पणे फु गलेला

होता. "मी ही फे र� �ज�क�ासारखा �दसतोय!" परंतु भरपूर

के क खा��ानंतर, भीम फु �यात हवा भर�यासाठ� धडपडत

होता.

�वशाल हसला. "ठ�क आहे, तू यावेळ� �ज�कलास, सागर!"

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Made with Publuu - flipbook maker