ேசானா�� எ�ற பரபர�பான க�ராம�த�� அத�த� எ�ற ��த�சா�� ெப���
அவ�ைடய த�ப� ஆ�ய�� வச��� வ�தன�. ஒ� நா� ெவ�பமான மத�ய
ேவைளய��, அவ�க� ����� அ�க�� உ�ள க�ண�ற�� இ��� ஒ�
கனமான வாளி த��ைர இைற�க பா�� ச�ரம�ப�வைத க�டா�க�.
ஆ�ய� கவைல�ட� “பா��, வாளிைய ேமேல இ��ப� ஏ� இ�வள�
க�னமாக இ��க�ற�?” எ�� ேக�டா�.
பா�� ெம�ல ச�ரி��� ெகா�டா�. ப��� ெந�ற�ய�� வ�ய�ைவைய
�ைட��� ெகா�ேட �ற�னா� . “த�ப� , வாளி கனமாக இ��பதா� தா�,
அைத ேமேல இ��ப� க�னமாக இ��க�ற�”.
அ�� மாைல, அத�த� மாமர�த�ய�� ஆ��த ச��தைனய�� அம��த���தா�.
“ஆ�ய�, பா���� த��� இைற��� ேவைலைய எ�ப� எளிதா��வ�?”
எ�� ேக�டா�.
ஆ�ய� தைலைய ெசாற��தா�. “நா� இ�ெனா� கய��ைற� க�� ேச���
இ��கலாமா?” எ�� ேக�டா�.
அத�த� ஒ� கண� ேயாச���வ���, “ஆனா� அ� ெசலவ��� ஆ�றைல
�ைற�கா�. ேவ� வழி இ��க ேவ���” எ�றா�.
ஆ�யனி� க�க� உடேன ப�ரகாச��தன. “வ�ட வ�வான ச�கர� ேபா�ற
ஒ�ைற பய�ப��த�னா� எ�ன? எ��ைடய ெபா�ைம வ��ைய� நா�
உ���, நக���வ� எளிதாக இ���ேம.” எ�� ெசா�னா�.
அத�த� தைலயைச��, “�வாத� அ�காவ�ட� ேக�ேபா�! அவ� தா� எ�ேபா��
மாமாவ�� ப�டைறய�� ெபா��கைள சரி ெச�வா�க�” எ�றா�.
மந்த�ர கப்ப�