িবশােল েবলুন ফু লাই থকা েদখা পাইেহ ইয়াৈল আিহিছেলা।
ছাৰ�াইজ পা𐃦� বা𐂥 হ’ব েকিতয়াবা-আিজ আিম এেনই
িদনেটা �ূ 𐃦� কেৰা আহা।”
ভীেম েককেটা ৰািখ ক’েল, “িনি�তভােৱ! িক� �থেম
েতামােলােক েমাক েকাৱা েতামােলােক দুেয়া িক কিৰ
আিছলা?”
িবশালই উৎসােহেৰ ক’েল, “সাগৰ আ𐂥 মই েবলুনেটা ফু লাই
পৰী�া কিৰ আিছেলা েয িকমান ফু লােল েবলুনেটা
িবে�াৰণ হ’ব বা ফু 𐃦ব?”
িবশালৰ কথা 𐂦িন ভীেম তাৰ চকু েকইটা ডাঙৰ ৈক েমিল
ফু িল থকা েবলুনেবাৰ চােল। িবিভ� আকাৰৰ েবলুন পিৰ
আিছল-িকছুমান ডাঙৰ আিছল আ𐂥 িকছুমান স𐂥
আিছল।
িবিভ� �কাৰৰ েবলুনেবাৰ েদিখ ভীেম ক’েল, “েবলুনেবাৰ
েদেখঁােত েমাৰ আমাৰ িবদ�ালয়ৰ �ক�ৰ কথা মনত
পিৰেছ। পানীৰ েটংিকত পানী ধিৰ ৰখাৰ দেৰই েবলুন এটাই
বতাহ ধিৰ ৰােখ।”
ভীমৰ কথা 𐂦িন সাগেৰ হঁািহ মািৰ ক’েল, “𐃧েকই ৈকছা,
েবলুন এটা ফা𐃦 েযাৱাৰ আগেত এটা িনিদ�� পিৰমাণৰ
বতাহেহ ধিৰ ৰািখব পােৰ, 𐃧ক েযেনৈক েটংিক এটাই ফা𐃦
েযাৱাৰ আগেত এটা িনিদ�� পিৰমাণৰ পানীেহ ধিৰ ৰািখব
পােৰ।”
“হয়-আিম ইয়াক আিম �মতা বুিল কওঁ। �মতা ৈহেছ িকবা
এটাই ৰািখব পৰা সেব�া� পিৰমাণ।” িবশােল িচঞৰী উ𐃧ল।
“আ𐂥 এই মুহূত� ত েবলুনত থকা বায়ুৰ �কৃ ত পিৰমাণ বা
েটংিকত থকা পানী, েসয়াই ৈহেছ আয়তন।” সাগেৰ লেগ
লেগ ক’েল।
িবশােল িসহঁতৰ কথাত হয়ভয় িদ ক’েল, “গিতেক �মতা
ৈহেছ আিম িকমান ধিৰ ৰািখব পােৰা আয়তন ৈহেছ
িকমানিখিন িভতৰত ৰািখব পািৰেছা।”
েতেনেত ভীেম েককেটাৰ ফােল চাই ক’েল, “এই েয েককেটা
েদিখছা- েককেটা িযমােন ডাঙৰ হব তাৰ আয়তেনা িসমােন
েবিছ হব, িকয়েনা ইয়াত অিধক ঠাই লািগব। সঁচা
কথা-ডাঙৰ পা�েবাৰত অিধক ব� থব পািৰ বুিলেয়ই আিম
তাত পা�েটাৰ �মতাতৈক েবিছ ৰখােটা অনুিচত।”
িসহঁেত এই স𐂥 দুঃসাহিসক অিভযানেটা উপেভাগ কিৰ
এেকলেগ হঁািহেল আ𐂥 েবলুনেৰ েকাঠােটা সজাই েপলােল।
েকক কটাৰ সময়েত সাগেৰ সাবধােন েককেটা কা𐃦
সকেলােক িদেল। িসহঁেত েককেটা উপেভাগ কিৰ থােকঁ ােতই