�વશાલે મા�ું હલા�ું. "હા! આપણે વ�ુ હવા ��ંક�એ છ�એ
તેમ તે વ�ુ જ�યા લઈ ર�ો છે!"
�વશાલ હવા ભરતો ર�ો, અને ધડાકા! ���ગો �ેરથી ���ો,
જેના કારણે તે પાછો કૂદ� પ�ો.
�વશાલે હવા ભરવા�ું ચા�ુ રા�ું, અને ધડાકો! ���ગો મોટા
અવાજ સાથે �ટ� ગયો, જેનાથી તે પાછળ ખસી ગયો.
ભીમે કેક નીચે �ૂક� અને ક�ું, "હા! પણ પહેલા મને કહો કે
તમે બંને �ું કર� ર�ા હતા?"
�વશાલે ઉ�સાહથી ક�ું, “સાગર અને હુ� ���ગો �ંક� ર�ા હતા
અને ��ટતા પહેલા તે કેટલો મોટો થઈ શકે છે તે�ું પર��ણ કર�
ર�ા હતા!
ભીમની આંખો પહોળ� થઈ ગઈ. તેઓએ �વ�વધ કદના
���ગાઓ અજમા�ા. પો�પ�ગ પહેલાં તેમાંથી કેટલાક મોટા
થયા અને કેટલાક નાના!
ભીમે ક�ું, "તમે �ણો છો, આ ���ગાઓ મને પાણીની ટાંક�
પરના અમારા શાળાના �ોજે�ટની યાદ અપાવે છે. પાણીની
ટાંક�માં પાણીની જેમ જ ���ગો હવાને ભર� રાખે છે!"
સાગર હ�યો અને બો�યો, "બરાબર! ���ગો �ટ� �ય તે
પહેલાં અ�ુક ચો�સ મા્ᕔામાં જ હવા ભર� શકે છે, જેમ
ટાંક� છલકાઈ �ય તે પહેલાં અ�ુક ચો�સ મા્ᕔામાં જ
પાણી ભર� શકે છે."
�વશાલની આંખો ચમક� ઊઠ�. "ઓહ! તેને જ તો આપણે
�મતા કહ�એ છ�એ—કોઈ વ��ુ વ�ુમાં વ�ુ કેટલી સમાવી
શકે તે."
સાગરે ઉમે�ુ�, "બરાબર! અને ���ગામાં અ�યારે જે હવાની
વા�ત�વક મા્ᕔા છે—અથવા ટાંક�માં જે પાણીની મા્ᕔા
છે—તેને કદ (વો��ુમ) કહેવાય."
�વશાલે મા�ું હલા�ું. "તો �મતા એટલે તે કુલ કેટ�ું સમાવી
શકે છે, અને કદ (વો��ુમ) એટલે આપણે અ�યાર �ુધીમાં
તેની અંદર કેટ�ું ભ�ુ� છે!"
સાગર હ�યો. "�ે�ું? �ારે તમે �મતા કરતાં વધી �ઓ
છો �યારે આ�ું જ થાય છે!"
�યારે જ ભીમ કેક લઈને અંદર આ�ો. "આ બધો શોરબકોર
શેનો છે? સાગર, તારે હ� અહ�યાં નહો�ું આવવા�ું! આ
તારા માટે સર�ાઈઝ હતી!"
સાગરે ��મત કર�ને ક�ું, "હુ� તો બસ અંદર ચાલીને આ�ો
અને �વશાલને ��ગા ��લાવતા �ેયો. હવે સર�ાઇઝની �ચ�તા
ન કર�એ, ચાલો આજનો �દવસ આનંદ�ૂવ�ક �વતાવીએ."